صراط مستقیم

فرهنگی،اعتقادی،اجتماعی

صراط مستقیم

فرهنگی،اعتقادی،اجتماعی

صراط مستقیم

من، علی سهراب پور، متولد شهرستان کازرون (استان فارس) و فعلا در حوزه علمیه کازرون مشغول به تدریس هستم.
تمام تلاش من این است که بتوانم خدمتی از لحاظ فکری و اعتقادی به دوستان عزیزم کرده باشم.

آخرین نظرات

۱۶ مطلب با موضوع «احادیث» ثبت شده است

قضا

۲۰
مرداد

امام صادق (علیه السلام)

إِنَّ الْعَبْدَ یَقُومُ‏ فَیَقْضِی النَّافِلَةَ فَیُعَجِّبُ الرَّبُّ مَلَائِکَتَهُ مِنْهُ فَیَقُولُ یَا مَلَائِکَتِی عَبْدِی یَقْضِی مَا لَمْ أَفْتَرِضْ عَلَیْهِ.

زمانی که بنده‌ای برخیزد و نماز مستحبی(مثل نماز شب)  را قضا کند، خداوند ازاین بنده به فرشتگان مباهات می کند و می فرماید - ببینید - بنده ی من قضا می‌کند عبادتی را که بر او واجب نکرده بودم.

کافی.ج 3ص 488

رسول خدا (صلی الله علیه و آله)

 إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَیُبَاهِی مَلَائِکَتَهُ بِالْعَبْدِ یَقْضِی صَلَاةَ اللَّیْلِ بِالنَّهَارِ فَیَقُولُ یَا مَلَائِکَتِی انْظُرُوا إِلَى عَبْدِی یَقْضِی مَا لَمْ‏ أَفْتَرِضْهُ‏ عَلَیْهِ‏ أُشْهِدُکُمْ‏ أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُ

خداوند تبارک و تعالی به فرشتگانش مباهات می کند به وسیله بنده ای که قضای نماز شبش را در روز انجام می دهد و به آنان می فرماید: نگاه کنید به بنده من که قضای نمازی به جا می آورد که بر او واجبش نکرده ام،شما شاهد باشید که من گناهان این بنده را بخشیدم

من لایحضره الفقیه،ج1،ص 498

  • علی سهراب پور

کمال مومن

۱۹
مرداد

امام صادق (علیه السلام)

کَمالُ الْمُؤْمِنِ فى ثَلاثِ خِصال: الْفِقْهُ فى دینِهِ، وَ الصَّبْرُ عَلَى النّائِبَهِ، وَالتَّقْدیرُ فِى الْمَعیشَهِ.
کمال مؤمن در سه خصلت است: آشنا بودن به مسائل و احکام دین، صبر در مقابل شداید و ناملایمات، حساب و کتاب و برنامه ریزی در معیشت و زندگی

أمالى طوسى: ج 2 ص 279.
  • علی سهراب پور

همواره به شخصی که مرتکب کار اشتباه و حرامی می شود با زبان نرم همراه با منطق و استدلال ، گاهی مستقیم و گاهی غیر مستقیم بایستی تذکر داد.

این تذکر دادن؛ نه یکبار بلکه چندین بار و با شیوه های مختلفی باید صورت بپذیرد. اما اگر تذکرات ما فایده ای نبخشید در مرحله بعد برای اینکه شخص گنه کار را نسبت به گناهش آگاه و متنبه کنیم باید در نوع رابطه و ارتباطمان با او تغییر ایجاد کنیم. تغییری که نشانه اعتراض به عمل او باشد . به گونه ای که حتی در مواردی اطرافیان نیز متوجه بشوند این نوع رفتار به خاطر گناهی است که آن شخص مرتکب می شود.

همان گونه که می دانید خوردن شراب و شراب خواری یکی از گناهان بزرگ محسوب می شود و پروردگار عالم در آیه 90 سوره مائده به صراحت آن را از عمل شیطان معرفی می کند و دستور به ترک آن می دهد. حال اگر شخصی شراب خوار بود و تذکرات چندین باره ی ما با شیوه های مختلف تاثیری در وی نگذاشت با او چگونه باید برخورد کرد؟

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

لَا تُجَالِسُوا مَعَ‏ شَارِبِ‏ الْخَمْرِ وَ لَا تَعُودُوا مَرْضَاهُمْ وَ لَا تُشَیِّعُوا جَنَائِزَهُمْ وَ لَا تُصَلُّوا عَلَى أَمْوَاتِهِمْ فَإِنَّهُمْ کِلَابُ أَهْلِ النَّارِ کَمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ اخْسَؤُا فِیها وَ لا تُکَلِّمُون؛

با شراب خوار همنشینی نکنید،اگر بیمار شدند عیادتشان نروید،جنازه شان را تشییع نکنید،بر مرده شان نماز نخوانید،زیرا آنان سگهای دوزخ هستند،چنان که خداوند فرمود است:« در آتش گم شوید و با من سخن نگویید» (بحارالانوار ج76 ، ص 148)‏

بی شک اگر جامعه با شخص شرابخوار اینگونه رفتار کند در برچیده شدن این عمل تاثیر بسیار زیادی خواهد داشت.  باز تاکید می کنم این نوع برخود باید بعد از تذکرهای متعدد و با زبان نرم و با استدلال و بدون سرزنش باشد. (مخصوصا اگر آن شخص جزئی از خانواده انسان باشد)

 
  • علی سهراب پور

همه ما می دانیم که ماه مبارک رمضان ماه رحمت گسترده الهی است.می دانیم در این ماه عزیز الطاف الهی نسبت به بندگانش بیش از همیشه است. می دانیم بسیاری از گنه کاران در این ماه مبارک بخشیده خواهند شد.می دانیم بهترین شب سال یعنی شب قدر در این ماه مغفرت الهی است و خدا بیش از آنچه تصور کنیم از بندگانش در می گذرد.می دانیم این ماه،ماه مهمانی خدا است و البته میزبان با مغفرت به میهمانانش می نگرد.

اما آیا می دانیم که امام صادق (علیه السلام) فرمودند خداوند در ماه مبارک رمضان از هر کس بگذرد از سه نفر نمی گذرد و آنان را نمی بخشد؟حتما باید آن گناه، معصیت بزرگی باشد که خداوند حتی در ماه رحمتش نیز از آن نمی گذرد.

حضرتش فرمود: 

یغفرالله فی شهر رمضان الا لثلاثه: صاحب مسکر او صاحب شاهین او مشاحن؛

خداوند در ماه رمضان می آمرزد مگر سه نفر را: کسی که شراب خوار باشد، کسی که قمار باز باشد و کسی که با مسلمانی کینه ورزی نماید و دشمنی ورزد.

پس کسانی که نعوذبالله مرتکب این گناهان بزرگ می شوند باید به سوی خدا برگردند و با توبه حقیقی زمینه توجه و رحمت الهی را به خود فراهم کنند.که اگر حقیقتا توبه کنند خداوند می بخشد

  • علی سهراب پور

امام علی (علیه السلام) فرمودند:

«من استطاع أن یمنع نفسه من أربعة اشیاء فهو خلیق بأن لاینزل به مکروه أبداً قیل: و ما هنّ یا أمیرالمؤمنین! قال: العجلة و اللجاجة و العُجب و التّوانی؛

هر که بتواند خود را از چهار چیز نگه دارد؛ هرگز دچار ناراحتی نشود. عرض کردند آنها چیست؟ فرمود: عجله و شتاب، لجاجت و ستیزه‌جویی، عجب و خودپسندی، تنبلی و سستی»

۱. عجله:

- سعی کنیم کارهایمان را  با برنامه ریزی و دقت انجام دهیم نه با عجله.

- سعی شود در کارها، عاقبت اندیشی شود.چرا که عاقبت اندیشی جلو عجله رو می گیرد.

- کسی که کارهایش رو با عجله انجام می دهد، و شکست می خورد فقط باید خودش رو مذمت کند نه دیگری را.

- غالبا کار با عجله پشیمانی را به دنبال دارد

۲. لجاجت:

- لجبازی کار آدم عاقل نیست. چرا که انسان عاقل کار درست را می پذیرد و لو آن که دشمن گفته باشد.

- خیلی از اوقات ، به خاطر لجبازی ، انسان از کارهای خوب و پسندیده ای و موقعیت های استثنایی خود را محروم می کند.

- البته باید توجه داشت نباید در رابطه با دیگران؛ گونه ای رفتار کنیم تا زمینه لجبازی آنان را فراهم کنیم.

۳. مغرورشدن و خودشگفتى

هرگز نباید ضعف ها و کاستی های خود را نادیده بگیریم و خوبی های خود را بزرگ.

- وقتی همه چیز ما از خداست و او می تواند هر لحظه آن را از ما بگیرد؛ پس آیا غرور حماقت نیست؟

۴. کاهلى و سستى

- هر کسی به جایی رسیده از تلاش خود و به کارگیری استعدادهایی بوده که خدا به او داده است. ان لیس للانسان الا ما سعی

- کار امروز را همین امروز انجام دهیم

اگر دقت کنیم خواهیم دید که ریشه مشکلات ما همین هاست . پس بکوشیم تا این ها را از خود دور کنیم.

  • علی سهراب پور

حدیثی از حضرت علی (علیه السلام) آمده است که ایشان فرمود:


پنج نصیحت از من فرا گیرید..


1. هیچ کس به غیر از خدا امید نبندد 


براستی آیا خداوند خالق به همه چیز نیست؟ آیا پروردگار قادر به تمام کارها نیست؟ آیا خدا وعده نداده اگر به من توکل کنید و اهل ایمان باشید شما را یاری خواهم کرد؟ آیا خود خداوند نفرموده که امید کسی را که به غیر از من امید بسته باشد را ناامید می کنم؟ آیا کسی مهربان تر از او و بی منت تر از او سراغ داریم؟ پس چرا تمام امیدمان در تمام کارهایمان به او نباشد؟ براستی چرا؟


 2. و از غیر  گناه نترسد


آیا واقعا چیری ترسناک تراز معصیت پروردگار وجود دارد؟ براستی آیا دوستی و نزدیکی به شیطان رجیم و لعین ترس ندارد؟ و آیا دوری از خدای رحمان و رحیم وحشت آفرین نیست؟ پس چرا با نعمت های خداوند به معصیت او بپردازیم؟ واقعا چرا؟


3. هیچ جاهلی از سوال کردن شرم نکند


حقیقتا نداستن عیب است یا نپرسیدن؟ مگر قرار است ما همه چیز را بدانیم که از سوال کردن شرم می کنیم؟ مگر بقیه همه چیز را می دانند؟ پس چرا با سوال نپرسیدن خود را از نعمت دانایی محروم کنیم؟ حقیقتا چرا؟


  4.هیچ عالمی در جواب مساله ای که نمی داند از گفتن « الله اعلم؛ خدا داناتر است» خجالت نکشد


انصافا مگر عیب است وقتی انسان به چیزی آگاهی ندارد بگوید بلد نیستم؟ آیا عیب آن نیست که اشتباهی جواب دیگران بدهیم؟ در حالی که می توانیم بگوییم نمی دانیم و بعدا پاسختتان را می دهیم. انصافا این نشان از تواضع و درستی انسان نیست که وقتی چیزی را نمی داند بگوید: نمی دانم.؟


5صبر در کارها. صبر نسبت به ایمان مانند سر است نسبت به تن، آن که صبر ندارد ایمان ندارد


براستی مگر قرار است ما در این دنیا بدون هیچ سختی و آزمایشی زندگی کنیم؟ مگر پروردگار عالم نفرمود ما بدون شک تمام شما را به یک طریقی امتحان و آزمایش خواهیم کرد؟ مگر قرار نیست مومن از غیر مومن شناخته شود؟ آیا امتحانات و آزمایش های الهی ؛ سبب بروز استعدادهای نهفته روحی و معنوی ما نمی شود؟ مگر نمی دانیم صبر؛ لازمه ی ایمان است؟ صبر در برابر گناه، صبر در مقابل مصیبت. مگر اولیای خاص و پیامبران الهی بیش از همه امتحان و آزمایش نشدند؟ آیا به جز صبر و توکل به خداوند راهی را انتخاب کردند؟ براستی که هر که صبر ندارد ایمان ندارد


 امیرالمومنین علی(علیه السلام)  فرمود:


 پنج نصیحت از من فرا گیرید...


     1. هیچ کس به غیر از خدا امید نبندد  2.و از غیر  گناه نترسد 3.هیچ جاهلی از سوال کردن شرم نکند 4.هیچ عالمی در جواب مساله ای که نمی داند از گفتن « الله اعلم؛ خدا داناتر است» خجالت نکشد 5.صبر در کارها. صبر نسبت به ایمان مانند سر است نسبت به تن، آن که صبر ندارد ایمان ندارد 


 


« بر گرفته از کتاب نصایح،تالیف آیت الله مشکینی، ترجمه آیت الله احمد جنتی، چاپ سی و هفتم،انتشارات الهادی، سال 89، ص 223 و 224»

 

  • علی سهراب پور

السلام علیک یا ابا عبدالله

بدون شک مصیبت سیدالشهدا (علیه السلام) بزرگترین مصیبت در عالم است و هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت امام حسین نیست. جمله « لا یوم کیومک یا اباعبدالله؛ هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت تو نیست ای ابا عبدالله» را زیاد شنیده ایم. اما شاید تا الان نمی دانستیم که این جمله از دهان مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) خطاب به برادر خود گفته شده است.


امام باقر(علیه السلام)  به نقل از جدشان می فرمایند:


روزی امام حسین(علیه السلام)  به نزد امام حسن(علیه السلام)  آمد، وقتی چشمش به برادر افتاد گریه کرد، امام حسن(علیه السلام)  از برادرش علت گریه کردن را جویا شد. امام حسین(علیه السلام)  فرمود: گریه ام برای رفتار بدی است که با تو می شود. امام حسن فرمود: ظلم و ستمی که بر من می شود همین زهری است که به من داده می شود و به سبب آن به قتل می رسم،ولی بدان که لا یوم کیومک یا اباعبدالله؛ هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت تو نمی باشد ای ابا عبدالله زیرا روزی بر تو خواهد آمد که سی هزار نفر از مردمی که خود را مسلمان می دانند و مدعی هستند که از امت جد ما محمد (صلی الله علیه و آله) می باشند، تو را محاصره می نمایند،و برای کشتن تو و جسارت به اهل بیت تو و اسارت خاندان تو و غارت اموال آنها اقدام می نمایند، در این هنگام است که خداوند لعن خود را بر خاندان امیه فرو فرستد و از آسمان خون و خاکستر فرو ریزد و همه مخلوقات حتی حیوانات درنده در بیابان ها و ماهیان در دریاها بر مصیبت تو گریه کنند»


( برگرفته از کتاب لهوف، نوشته سید بن طاووس،ترجمه محمد جواد مولوی نیا، چاپ سوم،انتشارات سرور، سال 1388، ص 53 و 55)

  • علی سهراب پور

گناه علنی

۰۳
فروردين

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله):

 

معصیت و گناهی را که بنده در پنهانی انجام دهد تنها زیانش به عامل آن می رسد اما اگر آن

 

 را آشکار کند و بر او اعتراض نشود ضرر آن به جامعه خواهد رسید

 

وسایل الشیعه، ج 6، ص 407

  • علی سهراب پور

کمال نیکی

۰۳
فروردين

امام صادق(علیه السلام):

 

نیکی جز با سه چیز تکمیل نشود و به کمال نرسد: به شتاب نمودن در انجام آن ، و به کوچک

 

شمردن آن ، و پنهان داشتن آن.

 

کشف الغمه، ج 2، ص 438

  • علی سهراب پور

بی تفاوتی

۲۶
آذر

امام باقر علیه السلام: 

 

اوحی الله تعالی الی شعیب النبی :انی معذب من قومک مائه الف.اربعین الفا من شرارهم و ستین الفا من خیارهم، فقال: یا رب هولاء الاشرار فمال بال الاخیار فاوحی الله عزوجل الیه داهنوا اهل المعاصی فلم یضبوا لغضبی

   

خدای تعالی به شعیب پیامبر وحی فرمود که: من صد هزار نفر از قوم تو را عذاب خواهم کرد.چهل هزار نفر بدکار و شصت هزار نفر از خوبانشان را .شعیب عرض کرد: پروردگارا ،بد کاران سزاوارند اما نیکان چرا؟ خدای عزوجل به او وحی فرمود که : آنان با گنهکاران راه آمدند و به خاطر من به خشم نیامدند

                                                                                         

                                                                       بحارالانوار، ج 59، ص 68

  • علی سهراب پور